18 Nisan 2010 Pazar

Slaughter Lord - Thrash 'til Death 86-87




Slaughter Lord - Thrash 'til Death 86-87

Avustralya’nın Sydney memleketinden seyir etmiş 4 kişiden oluşan bir topluluktu Slaughter Lord. Mayıs 1985’de Onslaught adı altında kuruldular ilkin ta ki İngiliz Onslaught debut albümlerini sunana dek. Grup daha sonra Devastator adı altında karar kıldı, fakat elemanlar daha orijinal bir ismin daha iyi uyacağında hemfikir oldular ve bu gerçekleşti. “Slaughter Lord” grup için en iyi isim olmuştu bile. Grup fantastik kıtada kariyerlerine 5 kişi olarak başlamıştı. Bilimum eleman değişikliği yaşandı, bu katliyam makinesini yaratabilmek için. İlk büyük umumi performans 15 Şubat 1986 Avustralya’sında türünün ilki gerçekleşti ! Manyak bir kalabalık vardı, kanayanıyla terleyeniyle kendinden geçeniyle 1 saate yakın acımasız bir vakit geçirildi. Son kadro değişikliği orijinal vokalin yerini bas gitariste devretmesiyle son bulmuş oldu, böylece sayı 4’e düşmüş oldu…

Kadronun son halinde Mortal Sin’de çalmış gitar ve davul bulunuyor;

Mick Burke - Gitar (Mortal Sin (Aus))
Anton Vazquez - Gitar
Tony Noel – Bas, Vokal
Steve Hughes - Davul (Mortal Sin (Aus), Nazxul, Apocalypse Command)



Bu toplamaya 3 demodan parçalar dahil edildiği için ses kalitesi yer yer değişmekte, cillop kayda alışmış kulaklar haz alamayacaktır. Kimi parçada bas gitar fazla gömülü, vokal geriden geliyor kimisinde ise gitarın daha ince duyulmasına neden olmakta. Basın ön plana çıktığı yerlerde genel itibarı ile gitarı desteklediğini duyabiliyoruz. Davul zamanına göre fazla ekstrem kaçıyor; bazı yerlerde fena kızışıyor, blastlar çok iyi döşenmiş, gitar ile beraber güzel koşturmaca peşlerine girmişler, yer yer karanlık havanın ağır bastığı rutubetli gitarlar girdiği sıralar var; hihati net duyabiliyoruz.

Ama her parçada enstrumanlar çok net olmasa da paslı kulaklara normal gelecektir. Kayıt çiğlik kokuyor, ama bu haz almaya kesinlikle engel oluşturcak raddede denemez. Gitarlar olması gerektiği gibi buram buram keskin ve çiğ ama ne çalındığı net anlaşılıyor; bir karambol, bulanıklık söz konusu değil. Yer yer çok sadistik, esrarlı havalara girilmiş, enfes mi enfes olmuş. Sololar kısa ve yerinde karanlık atmosfere itaatkar döşenmiş olması büyük artı. En uzun solo “Taste Of Blood”da yatıyor ve kanımca en iyi solo toplamadaki.



Parçaların hikmediş layığı;

1.Destructor
2.Slaughter Lord
3.Die By Power
4.Taste Of Blood
5.Legion
6.Slaughtered Corpse
7.Onslaught
8.Steel Lords Of War
9.Cryptic Terror

Müzisyenlik seviyesi çok yüksek denemez, Kreator, Sodom ve biraz da Exodus’un en az ilk halleri kadar agresif, çirkef ve enerjitik; bir 2-3 misli kadar hızlı ve gaddar. Vokal de bundan aşağı kalmamış elbette; kimi parçalarda Morbid Saint vokalini ve Petrozza’yı hatırlattı; bu kadar leşliği korumak için birçok vokal değişikliğine gidilmişti, hiç te boş çıkmamış verilen kararlar; uğraştıklarına değmiş bu konuda. Vokal cehennemden ulumaca tadında; tüm çirkefliği ve surat ekşitişiyle beraber haince okunmuş, ama çok yüksek çığrışlar yok, hafif bir eko verilmiş - abartısız atmosferi güçlü kılmak adına.

Zamanının kesinlikle en ekstrem ve bilinmeyen grupları arasında ikamet etmiş ve memleketinde kült statüsünü kazanmış bir grup var karşınızda. Demoyu geçip albüm çıkartamamış ama çoğu gruba taş rahatlıkla çıkartabilir bir performansta oldukları rahatça görülüyor. Çok grup dinlemedim bunun kadar hain, acımasız aynı zamanda leş olan.

Leş çanaktan lağıyla...

Related Posts with Thumbnails