N.M.E - Unholy Death 1985 LP
Kronos paşanın yolunda ikametgahını göğsünü gere gere sürdürmüş amerigan apaçileri var karşınızda. Grup 1984 de kurulmuş 85 de ilk demoları “Machine of War” yayınlanmış ve aynı yıl “Unholy Death” albümünü kaydedip ertesi sene yayınlamışlardır; neyin peşinde olduklarına herkese göstermişlerdir, yerim yurdum Venom ve ahalisidir diye beyan etmiş.
O yıllardaki Venom’u, Sodom’u, Razor’u, Piledriver’ı, ve Violent Force’yi oldukça hatırlatan bir grup, ah şu güzide mazi.. Ne kadar yas tutsan da tekrarlanamayacak yıllar, emekler ve en önemlisi de belki en içten ve yürekten yapılan dönem…
Ne kadar hamur açarsan aç, üstüne kaç tane yumurta kırarsan kır o dönemi geri ge-ti-re-mez-sin.
Zamanın en çirkef ve ekstrem dönemlerinde asi takılan bu elemanlar üstatlarına çok nizami biçimde sonsuz saygılarını işlerinde bariz sunmuşlar.
Taş kafalar şöyle yer alıyor;
Steve Meier - Davul
Kurt Struebing - Gitar, Vokal (9 Mart 2005 vefat)
Skot Tinsley - Bas
Brian Llapitan – Vokal (orj)
Sözler parça isimlerinden de tahmin edilebileceği üzere savaş ve ölümü konu alıyor, yanı sıra politik durum da varmış. Grup adının açılımına dair bir bilgi yok lakin hızlı okunduğu zaman “düşman” oluyor.
Bu adamların özgeçmişi pek iç açıcı değil. Albümün yayınlandığı sene nisan ayında gitar/vokal Kurt üvey annesini uyuşturucunun etkisiyle keski ve makasla öldürmekle suçlanıyor. Kendisinin robot olduğunu iddia eden Kurt, acaba annesinin de robot olup olmadığını görmek için annesinin içini açmak istemiş. 2. dereceden cinayet suçundan 12 sene hapse çarptırılmış. 1994’ün başlarında serbest bırakılmış ve o sıra da N.M.E. rotasını crossovera çevirmiş.
Olaylar bunla bitmiyor, grup 2004 yazında orijinal vokalist Brian Llapitan tarafından tekrar bir araya geliyor. Ve 9 Mart 2005’de orijinal kurucu üye Kurt Seattle’da köprüyü geçerken öldürülüyor. Arabasıyla beraber diğer 3 araba gemi trafiğine açılan köprüde durduruluyor. Tanıklar arabasının aniden yoldan çıktığını, durdurulmuş trafikten gaza basıp barikattan 60 fit ölümüne düştüğü yönünde. Bir etki altında ya da intihara kalkıştığına emin değiller.
“Moribund Records” tarafından 777 sayıyla sınırlandırılan yeni basım (1995), “Machine of War” demosunun yanı sıra Venom cover’ı “In Nomine Satanas”ı da kapsıyor. Kendisine yakışır kimlikle klas bir cover olmuş.
Kanımca o seneye kadar grup etiketsiz idi, gene 1995 yılında “Machine of War” demosunun tekrar kayıt edilen parçalarıyla yeni versiyonlu parçalar ve birkaç cover parça albüm formatında piyasada yerini aldı.
Parçalara gelirsek;
1.Of Hell/Thunder Breaks Peace
2.Louder than Hell
3.Black Knight
4.Evil Dead
5.Speed Kilz
6.Stormwarning/Blood & Souls
7.Decadent Mayhem/Unspeakable
8.Brick Wall
9.Warrior
10.Lethal Dose
11.Acid Reign
Vokale gelirsek, vokalin acı dolu sesi kısılmış yırtınmaları zaman zaman Kronos’u oldukça andırıyor ve müziğe çok iyi uyuyor. Cehennemsel ızdıraplı vokal tek düze gitmiyor, senkop sonları ayrı ritimlerde ayrı; dinleyici asla dikkatini kaybetmiyor.
Gitardan önce basları ele almak istiyorum çünkü burada basın rolü daha belirleyici bir unsur olmuş. Gur gur basların dominantlığını hissetmemek elde olan bir şey değil, öyle bir lüks yok. Senkoplarda ve riffleri takiben ön plana çıkan baslar görevini nizami şekilde yerine getiriyor. Yapısı basit ve tekrara çok müsait; Razor’un ilk dönemini oldukça hatırlatıyor.
Gitarlar cıgı cıgı punk/hardcore ve speed etkilenimli; ama kesinlikle metalik, leadler kısa ama etkili. Az bir rock etkisi de hissedilmiyor değil. Körlük ve matlığa kesinlikle taviz vermeden uzun soluklu, dinlenilebilitesi aynı üstatları kadar yüksek düşünülmüş. Müzisyenlik seviyesi bu durumda yüksek denemez, çoğu zaten aşina olduğunuz işler. Sound olabildiğine çiğ ama her şeyiyle net duyulabiliyor güçlü bas tarafından bastırılıp arka plana atılmamış.
Davul da olabildiğine sade, ve gitar/bas harici atraksiyona girmiyor; sadece ritm öncesi senkoplarla karanlık havayı oluşturarak bizleri şenlendiriyor, yer yer basın öne çıktığı zamanlarda gitarla eş zamanda susup parçanın vuruculuğunu sağlamakla mükellef. Tremelolar hariç davul hep orta tempo gidiyor, arada tom/trampet ve zil oyunlarıyla kendini öne çıkardığı yerler de mevcut. Ama bunlar hep basın destekleyicisi modunda; kendisini feda etmiyor.
Albüm kapağı ölümü içeren tehditkar cümlelerle tipografik düzenleme yapılmış. Tabiî ki kafasında ters haç şeklinde yarığı olan kuru kafa logosunun hemen eşiğinde hain, sinsi gözler ve mezartaşınız hazır olan bir kapak… Size kutsal olmayan ölümü minimal ama etkili biçimde hissettirmeye yetiyor. Bu arada gördüğün en iyi grup logolarından birine sahip grup.
Blacklik Venom kadar denebilir, ama kesinlikle gelecek black metal sahnesine etkisi olduğu gerçek. Sahnelerde benzerleri kadar boy gösterememiş olsalar da kült bir albüme imza attıkları gerçeğini değiştirmez.
Eğer speed ve thrash metalin en haşin ve en kızışan senelerine açsanız ya da kafadan Venom ve gruplarına her an kendinizi aç hissediyorsanız, bu grup sizi uzun süre için tok tutacaktır; onaylanmıştır.
