24 Ekim 2009 Cumartesi

Teitanblood – Seven Chalices (2009)




Uzun seneler boyunca derin dehlizlerde bürümekte olup çevreye hiçbir kanın sızmasına izin vermemiş, çok da uzun sayılmayacak zaman sürecinde fidan veren bu sapık İspanyol biraderler, tıpkı underground klanlar gibi, birbirlerini çekip harikulade leş bir oluşum oluşturmuşlar: Teitanblood.
Underground kalmak isteyen bu ağabeyler leş ve pislik işlerini gün yüzüne çok mükemmel biçimde çıkartmışlardır. Akacak kan damarda durmaz hesabı aldıkları yol primitif ve leş ötesi bir atmosfer oluşturmak.. Ve bunu çok da iyi becermişler daha ilk decibellerden bunu gayet rahat anlatıyorlar bize. Estirdikleri tufan ise son yıllarda uzun zamandır duymadığım kadar şahane bir morbid sanatı.

Davullar gayet yerinde artistik bir olay katmış değil; tadında leş atmosfere paralel giden senkoplarla ortamın kabuğunu ustaca bilemiş, gitarların kaotik karmaşıklığı boğuk basla beraber kanı beynimize leziz şekilde sıçratmakta.
Buna en yakın referans ilahlardan Autopsy gösterilebilir; özellikle kaotik soloları Reifert paşadan nasip alındığını bizlerden esirgemiyor. Karanlık atmosferleriyle İspanya’nın Morbid Angel’ı olan Necrophiliac’ın bariz leş atmosferi… Bu yolda ilerleyen yok denebilse de Grave Miasma’yı andırıyor hafiften; esasında yüzleri fena ekşiten bu kıvama gelmiş eser boğuk mu boğuk bas ve gitar tonlarıyla başlı başına özgün geldi bana.


Albümü oluşturan sözler içerisinde anadilleri haricinde: İngilizce, Fransızca, İbranice, Sanskritçe, Yunanca, Latince, Slav alfabesi, Süryanice, eski Persiya ve Asurluların kullandığı çivi yazısı ve İncil’den bile lakırdılar alınmış. Bu akıllara ister istemez o milletlerin ölümle ilgili işleri ne kadar kovaladıkları ne kadar önemseyip önemsemediklerini akla getirse de Naska (basist) bunun diğer kültürlerin umruğunda olmadığını ölümün heryerde evrensel olduğunu belirtiyor.
Sözler işin gizli kapaklı işlere ilgisi olan Nasko birçok dini kerametten yola çıkarak oluşturmuş. Nam-ı diğer occult dedikleri olay; bu işlere ilgi alakamız olmasa da işin içine morbid’lik girdimiydi akacak kan durur, bir soluklanır.
Böyle bir albüm kapağına sahip müzikten ne bekleneceği pek de sürpriz sayılamaz elbette, ama bunun ne anlama geldiğini kitapçığı oluşturan bilimum simgeler birçok şeye göndermede bulunuyor. 7 kadeh.. 7 ayin kadehi… Kimbilir bu gizemlilikle bunlar neyin peşinde, bu sıra dışı olma müziklerini ne kadar etkilemiş, nasıl bir nefes aldırmış olsa gerek diye beyin soğancıklarımıza masajını yapıyor. TK(kapak artisti) ise bu duruma nasıl empoze edilmişse artık o bile kendini bu gaddarlıktan ve leş batağından kurtaramamış. Herbir riffi düşünürlercesine detaylandırılmış, o 80 sonları 90 başları vahşi demo kapaklarından eksik yönü hiç yok, çok hisli ve yaşamış bu adamlar diyorsunuz hayretler içerisinde; tıpkı mazi kokuyor buram buram.
Menfur albümü oluşturan parçalar;
1.Whore Mass
2.Domains of Darkness and Ancient Evil
3.Interlude (Arabian title)
4.Morbid Devil of Pestilence
5.Interlude (Cuneiform title)
6.Infernal Dance of the Wicked
7.Interlude (Sanskrit title)
8.Seven Chalices of Vomit and Blood
9.Qliphotic Necromancy
10.The Abomination of Desolation
11.The Origin of Death
Parça başlarında oluşturulan interlude ler ise başlı başına şeytana dayanak. Parça daha başlamadan ne denli yoğun, ağır ve işin içinden çıkılamaz iğrenç, rutubetli bir havanın yaklaştığı haberini bize hissettiriyor. O çanlar, o gonklar, o blasfemik korolar, size en son işlediğiniz günahın acısını ne acı dolu çekeceğinizi yoğun biçimde damarlarınıza zerk etmekten geri kalmıyor, bunu zaten parçalarda kanımıza girerek göstermiş, dahası beklenemezdi.
Bitmek bilmeyen sonu gelmeyen ayin fısıldaşmaları kulağa fena halde blasfemik işler sonucunda olanları özetlemeye yetmiş, ustaca parça aralarına serpiştirilen bu işler albümün atmosferini 2 katına çıkartmakta ve dinleyiciyi pür dikkat kendine çekmekte. Resmen siz ayinin içindesiniz, çıkmayı bırakın düşünmeyi ardı ardına artan yargılama süreçleri size yoğun suçluluk ve ölüm korkusu yaşatmakta.
Grup logosu kendileri kadar acımasız ekurları Katharsis’den gitarist Scorn tarafından çizilmiş; kendilerine özel bir flama gibi duruyor, bence sanatsal bir leşlik mevzu bahis.
Hastalığa şeref verin:


Grupla ilgilenenler alttaki röportajlardan peşlerine düşebilirler;
Related Posts with Thumbnails