Korku ve Speed Metal sık karışılaşılan bir olay değil; Impaler size fazlasıyla veriyor…
Bu zombici tayfa varımız yokumuz korku odaklıdır deyip tohumları 1983’de atmışlar. Bunlar bildiğiniz fatanik boyutta korku işleriyle yatıp kalkan tiplerdir, sırf sözleri albüm kapakları da değil; duruşları, yer aldıkları tüm etkinlikler, cadılar bayramları gibi gibi. Filmlerden fışkıran headshot yemek istiyorum ben diye zar zor yürüyen zombiler olur ya, işte onları aynen fotomontaj ile getir sahneye ve çalın de !
Emektar olmuş ve kült statüsüne yükselmiş bir takım zombi amcalardır bahis konusu; hayatlarını buna adamış bir takım müzisyenin yapmış olduğu leziz mi leziz “If We Had Brains... We'd Be Dangerous” uzun metrajını ele alacağım.
Albümde birçok havadan esintiler duyabilmeniz olası; neler yokki Venom ağırlıklı işler, punk havası, yer yer de rock’n roll. Albümde yer alan parçalar aralarında bu iş dağılımı çok güzel paslaşarak kotarılmış ve şunun kopyası diyemeyeceğiniz bir albüm koymuşlar önünüze.
Albüm kadrosu;
Bill Lindsey - vokal
Mike Torok - gitar
Court Hawley - bas
Bob Johnson – davul
Speed metal işleri genelde çığlık çığlığa vokallerden oluşur Heavy Metal’den geldiği gerekçesiyle, ama bu grup bu duruma karşı duruş sergiliyor. Vokaller aziz Cronos’un olduğu gibi leş, çirkef bir havada, bunda The Accüsed’deki gibi, 1 ölçü daha yırtık ve yükseldiği yerler var. Parçalar üzerine inanılmaz, kendini dinletme açısından bir etkisi olduğu bir gerçek.
Bunun dışında etkisi söz okumadığı yerlerde acı çekercesi yırtık bağrışlar son derece süper uymuş. Dediğim gibi speed metal işlerde böylesi nadide olduğu için vokalden bekleneni leşlik açısından vererek öne çıkıyor.
Prodüksiyonu Bob Mould (Hüsker Dü/Sugar) üstlenmiş, parçalar;
1. Blood Bath
2. Puppet Master
3. City In Chains
4. Wasteland
5. Search And Destroy [Iggy Pop]
6. Assassin
7. Speed Thrills
8. Witch Queen
9. Dancin' On The Edge
10 .Metal Messiah
Bu albümde yer alan “Assassin” ve “Witchqueen” gibi parçalar 1983’de yayınladıkları ilk demoda da var. Eğer bunlar 1983’de albüm olarak piyasaya sürülebilseymiş sertlik olarak belli ölçüde bir etki yaratabilirmiş, ama şuan için zamanın en serti demek güç. Hatırlayın power/speedçi Metallica’nın “Kill ‘Em All” u 1983 yılında yayınlandı. Aynı şekilde Exciter’ın “Heavy Metal Maniac” ilk uzun metrajının 80/81 de kayıtlarının bitmesi fakat yayınlayamamasına benzetilebilir.
Her üye görevini en temiz şekilde canla başla yerine getirmiş diyebilirim. Gitarlar hiç takılmadan havanın atmosferine uygun akıyor, punkdan heavy metal sololarına geçiş hiç tökezletmeden verilmiş dinleyiciye. “Assassin”, “Metal Messiah” gibi parçalar akılda kalıcı chorus’larla dinleyiciyi etkileyebilir. Alttan da gayet duyulabilir nefis bas eşlik ederek süsten çok tok bir ses çıkararak hazzı almamıza olanak vermiş. Sololar da gerçekten iyi, ve iyi yerlere oturtulmuş, ve akışına bırakılmış; ama öyle iğrenç ve bayık çoğu nwobhm soloları gibi melodik değil tamamen. Evet albümde Iggy Pop coverı da mevcut:“Search And Destroy” hahah ama benim gibi dikkat etmeden dinlerseniz hiç de fark etmiyorsunuz bile albümden kopuk bir parça halinde salınmıyor yani.
Davul envai tempo ve ritimde hiç mi hiç aynı parçada çaldığı hissi vermiyor 735349 tane ritim olmasa da albümde bas ile ortalamanın, hatta türün içinde dinlediğim en zevkli ve en gaz ritimlerden oluşuyor diyebilerim rahatlıkla. Öyle amuda kalkma işleri yok; ama bir enstrüman olarak gayette parçaları tekrar ve tekrar dinletmesinde büyük ölçüde katkısı yadırganamaz. Davulcu çift krosu sık sık kullanıyor ve hayet saymalarıyla girdiği kısımlar inişli çıkışlı yerlere ön hazırlık yaparak artistik yüzünü konuşturmuş.
Kapağa baktığınızda; albüm isminin, vokalin ve parça isimlerinin neden böyle olduğu kanısına varmanızda hiç yabancılık çektirmiyor. İçeriği olduğu gibi sade biçimde vermiş. Kanımca 85” EP sinin kapağı çok daha “metal” görünüşlüydü, ama en azından albüm ismine uygun bir kapak yapmışlar.
Bu grubu her kendini “metal”ci olarak gören zat en azından bir tur döndürmeli diyorum kısacası.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder