ÖLÜLERİN RUHLARI
Karanlık düşünceleri içinde,gri mezar taşının
Ruhun,yapayanlız bulacak kendisini
Bir tek kişi bile kalabalıktan
İzlemeyecek senin,gizlilik saatini.
Ses çıkarma o ıssızlıkta
bir yanlızlık değil bu-
Çünkü,yaşamda önün sıra
Duran ölülerin ruhları
Ölümde de yine çevreni alır-ve onların
istekleri gölgeler seni-ses çıkarma.
Kaşlarını çatacak gece,berrak da olsa
Ve yıldızlar gökteki tahtlarından
Işıklarıyla,ölümlülere verilen umut gibi
Bakmayacaklar aşağıya.
Halbuki,pırıltısız kıpkırmızı gözleri
Sonsuza dek tenine yapışacak,
Bir ateş ve humma gibi
Görünecek,bıkkın ruhuna.
Kovamayacağın düşüncelerin sırasıdır.
Sırasıdır asla yitmeyen görüntülerin
Artık ruhunu bırakmazlar-çiğ
Damlası gibi çimendeki.
Meltem sesiz-Tanrının soluğu
Ve tepenin üstündeki pus
Gölgeli-gölgeli ama kırılmış
Bir simge ve belirti.
Nasıl asılıyor ağaçların üstünde
Gizemliliklerin bir gizemi.
