Ortamlarda "Asphyx Allahtır" ! ya da " onlar farkında değil ama aslında neoclassical techniqual death metal icra ediyorlar, .. " diye gezen yüceler yücesi bilge metalciler varken bu albümü yazmak hatta ve hatta kritiklemek bize mi düşer ? sorularına rağmen ortamı da boş bulup kaypaklık edip yazmaya karar verdik..Death metal ilahları her ne kadar karı gibi cenemiz olduğunu ifade etse de bizim de kendimize göre atarlarımız var, diyoruz üstelik.
Grubu takip edenler gene bu albümle beraber, solist olacak iblis Martin Van Drunen ve askerlerinin yaslarına ve de fevriliklerine şahit olacak.
Seneler sonra bu müziğin köklerine barutu karıştırmış, top güllelerini acımasızca tepemize sallamış adamlar gene siperlerin acımasız yüzünü bize tam da o bildiğimiz ASPHYX tadı ile gösterebilmişler herşeyden evvel.
Tek fark, albümdeki genel sound ve kayıt, eskilere göre çok daha güçlü daha profesyonelce ve adamlar sanırım artık daha da karamsar, kötümser ve de tehditkar ..
Grubun karamsar elemanları,
Martin Van Drunen - Vokal
Wannes Gubbels - bass gitar
Bob Bagchus - davul
Paul Baayens - gitar
İsvec denen memlekette Sonic Assault adlı stüdyo da Frank Klein Douwel kişisi tarafından kaydedilen ve Century Media etiketi ile raflarda bulabileceğiniz albümdeki şarkılar ,
1.Scorbutics
2.The Herald
3.Bloodswamp
4.Death The Brutal Way
5.Asphyx II (They Died As They Marched)
6.Eisenbahnmörser
7.Black Hole Storm
8.Riflegun Redeemer
9.Cape Horn
10.The Saw, The Torture, The Pain
Scorbutics, o en eski "The Rack" zamanından donmuş ve acımasız bir formla günümüze gelmiş ve arşivlerimize girmiş bir şarkı kanımca.
Sene 2009 ortası ve adamlar hala o kudreti o gücü veriyor kolpaların beynine beynine.
Martin acık gri saclarıyla tüm kötümserliğini kusmuş buna pek vokalist performansı gözüyle bakmıyoruz biz genelde.
Gitarlar ise resmen elden idareli testere gibi.
Zannımca çıkacakları albümle aynı ya da benzer isimdeki turnenin de açılışındaki katliam şarkısı da bu olur;)
"The Herald" bir evvelki şarkının sonlarındaki gazı 3 hatta 4 e katlayan bir şarkı.
Martin aleni tehdit ediyor parmak sallıyor diğer elemanlar ise tamamen eski toprak atmosfere odaklanmış ortaya da böyle lezzetli bişey cıkmış.
Olsa da izlesek ..
Dinlerken hakatten leşş gibi bataklık kana saplanmış hareket edemez hissederseniz şaşırmayın sebebi BLOODSWAMP adlı şarkıdır.
Adamlar kazımıyor hiç öyle hızlı da çalmıyor bu şarkıda, benzerlerine göre.
Ama ortalık yerde "benim" diye gezen deyme heriften daha saldırgan ve de kızgın bir şarkı bu açıkcası.
Böylesine saygımız elbette sonsuz.
Evet, albümde boş şarkı yok, tüm çalışmaya adını veren "Death... The Brutal Way" adamların bırak yaşlanmayı enerjilerini bu geçen albümsüz sürede katladıklarına delalet.
Canlı performansda fena kanırtır bu şarkı aynı zamanda cıkacak kasırgaya da adını verir öyle bir hayvanlık söz konusu. İnsan olduğundan utananlar olacak bu şarkıyı dinlediğinde.
"Asphyx II", deyme insana üstünü başını parçalattıracak kadar pislik leşş ötesi ve ağar bunalım bir şarkı.
Evet, grubun böyle karanlık ve diş gıcırdatan bir yönü hep vardı da bu artık heriflerin ruhen de dibe vurduklarına işaret bence.
Martin dayı kimi yerlerde gırtlağını parçalamış ama gitaristlere mana veremedim
" ne yapmış lan o öyle jınnjınnjınnn jın :-) "
"Eisenbahnmörser", tadını alabilene oleeyy çektirir öyle bir enfes çalışma.
Hayır adamların müzik anlayışı sabit ondan süphemiz bile yok ama nasıl böyle istikrar ve de tarz sahibi olabilmişler, sırf bu yüzden bile grubun fanı olmaktan gurur duyuyorum.
Aralara serpiştirilmiş Alman thrash metal tadı riffler de işin cabası.
Çok klas adamlar bunlar çook.
Piyano kendi doğal soundu ile de iç kapayan bir alet zaten bu bir de ASPHYX in eline geçerse tam da "Black Hole Storm" introsu gibi bişey çıkar ortaya.
Akabinde giren cenaze merasiminde calınası gitarlar gene diş kenetliyor ama iyiki de herifler o atmosferi fazla uzatmamış direk bildiğimiz gaz ortamlara gecirmişler hayranlarını. Güzel tonlanmış davula hızar ve klas basslar eşlik ederse mariachi de daha bir lezzetli geliyor insanlıktan cıkmış bizlere, nacizane tavsiyedir.
"Riflegun Redeemer" pusuya düşmüş askerin ruh halini yansıtır kimilerine. Ama şüphesiz insanoğlunun her daim yaptığı halde duymayı konuşmayı hazmedemediği konuları kamçı ile onların yüzlerine vuran eşi benzeri zor bulunur death metal neferleri bu konuyu da es gecmemiş. Bunalım ötesi bişey özellikle şarkının ortaları sac baş yoldurtur insana.
"Cape Horn" adlı çalışma da favorilerim arasında.
Üstüste bikac kere dinlediğim vakit cok ekşitiyorum yüzümü. Bu senenin uzak ara en iyi bikac albümünden birisi olmaya daha şimdiden aday albümün en leş en pislik een karanlık ama bir o kadar da sürükleyici şarkılarından birine sahip oluyoruz babalar sayesinde.
Albümü dinleyip de henüz işe uyanamamışlar için özet mahiyetinde enstrümantal bir şarkıdır zannımca "The Saw, The Torture, The Pain" adlı çalışma.
Belki de tüm ASPHYX diskografisindeki zifiri karanlık işlerden birisi, şarkıdaki yavaşlık ise asla akıcılığa neden olmuyor, en azından bizim gibi şerbetli fanları için.
Meraklılar için grubun MySpace sayfası
http://www.myspace.com/officialasphyx
Resmi web sitesi ise,
http://www.asphyx.nl/
