İsveç menşeili ağar kazıyan hele de sahnede ortalığı toz dumana katan Marduk grubundan da tanıdığımz MORTUUS ( a.k.a. Arioch ) gene yaptı yapacağını, neredeyse 72 saattir günümüzü gecemizi birbirine kattı yepyeni ve taze, kan kokan MARANATHA albümü ile..
2003 çıkışlı SALVATION albümünü dinlemiş olanları cok daha değişik bir o kadar leş ama fazlasıyla karanlık bir albümle karşılaşacakları konusunda bir şekilde uyarmak boynumuzun borcudur. Tabii bunun nedeni Arioch diye de bildiğimiz Daniel "Mortuus" Rosten denen iblisin ta kendisi, zira kendisi hem solist, hem bass gitarist, hem gitarist hem de tüm bu albümün bestecisi düzenleyicisi olarak arz ı endam eyledi kara metal ortamlarında, yeniden.
Albüm orjinal cd formatında elimize henüz geçmediği icin davulda kimin kazıyıp ortalığı sikip attığını şu an itibarı ile yazamıyorum yalnız aklımda bi kac ihtimal var, ancak sorumluluk sahibi blogcular olarak öğrendiğimiz vakit direk eklerim laf arasına kendisini.
* ( Kaynak sitede şöyle bir bilgi var, Arioch did every instruments for this album except for the drums which are done
by a unknown session drummer. The album has been recorded in the endarker studio
in 2008. )
Norma Evangelium Diaboli etiketi ile tarih itibarı ile raflardaki yerini alan bu "din" tandanslı albümdeki parçalar:
1.Sword of Faith
2.White Stone
3.Jesus Saves!
4.A New Light
5.Blessed Curse
6.Living Temples
7.Anathema Maranatha
8.Anti-Flesh Nimbus
Herifin ne yapmaya çalıştığını ve albüm " içeriğini " çözebilmek icin metal archives sitesindeki notu aynen yazalım, ipucu olsun okurlara:
Maranatha is an Aramaic phrase occurring only once in the New Testament and also in the Didache which is part of the Apostolic Fathers collection. It is transliterated into Greek letters rather than translated, and is found at the end of Paul's First Epistle to the Corinthians (1 Cor 16:22) as a farewell. "If any man love not the Lord Jesus Christ, let him be Anathema Maranatha."
The word 'Maranatha' translates to "O Lord, come!", however if separated into
'Maran atha', it becomes a credal declaration of "Our Lord has come."
Albümün 2009 çıkışı olduğuna inanmak cok güç, cok leşş direk '90 lardan kopmuş gelmiş bir sound var, kayıt şekli de çok eski toprak, hele o şu an cok merak ettiğimiz davulcunun tonları da bir tuhaf, adam direk kendi kafasındakilere göre bir iş çıkarmış ve masaya vurmuş malafatı, herşeyi de kendisi bizzati şahsen kaydedince ortaya direk Arioch un şeytanın öz ve öz oğlu olduğu fikri de gelmiyor değil.Bunu hissedebilmek için Sword of Faith parçasına da bir göz atmak kafi esasen.
Hemen başında çook acayip kafalarla ortaya çıktığı su götürmez bir intro var.
Akabinde şarkı giriyor, bol bol kazıyor ve su gibi akıp gidiyor. Benim bu tip işlere tutulma nedenim bu tarz parçalar idi ta ezelden beri , Arioch da gene bunu sağladığı icin bu adamın performansına niçin bu kadar hayran olduğumu da bir kez daha farketmiş oldum.
White Stone albümde bulunan hipnotize edici kimi lejyonerlerin ise nefret katsayısını 10 a katlayacak şarkılardan yalnızca bir tanesi.
Adam meramını anlatıyor biz dinlerken bi tuhaf oluyoruz bikaç kere daha şarkıyı dinleyip sadece önümüzü ilikliyoruz önünde. Hakkatten insanın içini karartan bir malzeme olmuş her babayiğidin harcı değil bu tip şarkılara imza atmak.
Jesus Saves! zıpkın gibi başlayan neredeyse tüm parçada da öyle devam edip nihayete eren japon hızlı ray sistemi cihazları gibi birşey, bir nevi kıyamet alameti.
Zırzır bm şarkılarından gına gelenlere eminim ilaç gibi gelecektir Arioch un vokalleri ve de kısmen farklı alt yapısı. Aralarda biyerlerde giren atraksiyonlar da cabası. Adam gitarist olmadığı halde kanında Cronos izleri taşıdığından mıdır bilemem de cok pislik hatta pislik ötesi riffleri yaratmış bunu yaparken ne kafalar yaşamış işte onu biz ölümlü dünyalı sefillerin anlaması cok zor :p
A New Light özellikle abimizin basscı olarak da atara gider yapabildiğinin göstergesi.Vakti zamanında cook SODOM izlenmiş, Marduk konserlerinde sound işlerine ihtimam gösterilmiş ki şu şarkıdaki afili atraksiyonlara girebilmiş. Bir de istipdatlı bir kazımacı olmasını hesaba katarsa ortaya böyle kimi zaman dikiş makinesi gibi kazıyan kimi zaman da insanın midesine kramplar sokan o iç burkan atmosferin daniskasını verebilen bir parça çıkabilmiş.
Ortalarda giren kimi zontaların enigma denene benzettiği koro tripleri de insanı ürpertmiyor değil hani.
Blessed Curse ise bu albümdeki belki de en farklı şarkı olarak hafızalara kazınmış durumda.
Hem Salvation hem de ROM 5:12 de de gördüğümüz bu vaazların tripleri altına akıcı ve ruhlu rifflerle orta tempo bm işlerine bu şarkı da da devam.
Vaazı veren durmaksızın anlatır, umulmadık yerlerde yani aralarda Arioch girer nefretini kusar, neredeyse 12 dakika boyunca dinleyici kahrolur. Biz alacağımızı alıp hadiseye Oslo'nun izbe sokaklarından kopmuş gelmiş tüm yaşamını sonu "..goroth" ile biten ibnemsi metrosexxxüellere adamış lejyonerler gibi bakmadığımız için peşpeşe hatta koca bir gün boyunca bunları dinlemekte hiiç sakınca görmüyoruz nacizane herkeşe de tavsiye ediyoruz, işin böyle de tarafları var, diyoruz ..
Anathema Maranatha da cok leşş çok enteresan bir şarkı.Adamı konserde 2 sefer izledik, tabii Marduk daki hali başka bu başka ama böyle de kin dolu olması hele de o memlekette, ilginç cidden.
İlk başında insanın dişlerini kenetleyen ızdırabın ta kendisi bir kısa intro var arkası ise kaosun taa kendisi belki de daha önce tanışmışlar var ise yeni bir tanımı.
Normalde şu uzunluktaki bir şarkı beni kasmakla bırakmaz hamamdaki kocakarıların taklidini yapan ayılar gibi ayıltıp bayıltır ama söz konusu FUNERAL MIST olunca ve de şu şekilde nihayete eren bişey ise işler tamamen ters/düz oluveriyor doğaldır ki.
Dengesi ha deyince alışılamayacak bir albümün sonu da böyle bitebilirdi ancak.Oldukça ağar tempo ama bi o kadar da fevri bir şarkı Anti-Flesh Nimbus, hatta gene aralara ilahiler filan serpiştirmiş eleman.
Sonunda şarkı bitti diye kapatacak oluyorsunuz ama heyhat, yok bitmemiş deyip son saniyeye kadar işi tüketmeye sindirmeye çalışıyorsanız bu albümü cidden benimsemiş veya etkilenmişsiniz demektir.
Arioch nam ı diğer Mortuus a ne ismi lazım değil sürtük ama becerikli karılar ne de haribo paketleri yeter ben en iyisi gene gelsin ne istiyorsa alsın gitsin ama bir akşam daha seyircisini tepelesin gitsin diyorum.. Siz de albümü tez zamanda gene size uygun bir formatta edinin ve görün dünya kac bucakmış.
haribo4grind/Haribo extreme culture aittir.
