Post-Nükleer ve apokaliptik tarzda ki korku filmlerinin temelini işin gerçekliğine borçlu olsak da kurgu yönünü kesinlikle Richard Matheson'a borçluyuz.I am Legend adlı kitabından onlarca uyarlaması ve türevi film yapımcılarına ilham vermiş ve izleyenleri olabilirliği yüksek bir gelecekle yüz yüze bırakmıştır.
Arjantin asıllı yönetmen Leon Klimovsky'nin imzası olan bir çok kurt adam ve vampir filmine nazaran Ultimo deseo hem kendinin hem de İspanyol sinemasının unutulmuş korku filmlerinden biri.Senaryosunu Gabriel Moreno Burgos üstlendiği filmin yapımcılığı ise José Luis Renedo Tamayo ait.
Filmde Paul Naschy dışında Avrupa sinemasın da yüzlerine görmeye alışkın olduğumuz bir çok isim yer almakta.Alberto de Mendoza,Julia Saly,Maria Perschy dikkat çeken isimler.Bunlar dışında Soft-Core yapımlar da rol almış Nadiuska ve Daina Polakov boy göstermekte.
Bir çok film eleştirisinde The night of living dead Rip-off olarak ele alınmış olsa da daha çok Omega Man,The Last man on the earth,The Craizes (1973) tarzında bir yapım.
Zengin kadın Lily hafta sonu şatosunda bir davet verir.Bu davete zengin iş adamları,Doktor, psikolog ve askeriye için araştırmalar yapan bir bilim adamı dahi davetliler arasındadır.Saygın davetlilere eşlik edecek kadınlarda Lily tarafından ayarlanmıştır.Burada asıl toplanma amaçları tabi ki laflamak değildir.Özel seks ayinlerini gerçekleştirmek için bir araya gelmişlerdir.
Ayinde erkekler donatılmış bir masada ucube maskeleriyle oturmaktadır.Lily masa da liderlik yaparken diğer kadınlar ise erotik kostümler ile dans etmektedir.Beklenmedik bir anda bir patlama ve sarsıntı olur.Bir hışımla şatonun mahzeninden kendini dışarı atan grup evin üst katında ki hizmetçilerin halini görünce şaşkına dönerler.Hizmetçilerin ikisi de kör olmuştur.
Gözleri tamamen bembeyaz olan hizmetçi kız,Lucio Fulci'nin The Beyond filminde ki beyaz gözlüleri anımsatmaktadır.Bunun bir diğer benzeri ise Horror Express adlı yapımda yer almaktadır.
Durum karşında bir anlık paniğe kapılsalar da teşhisi hemen koyarlar,nükleer savaş.Bu durum karşısında hiç oralı olmayan Naschy'nin tavırları dikkat çekicidir.Rahatlıkla purosunu yakıp viskisinden yudumlamaktadır.
Derhal bir plan kuran grup dışarı çıkıp bir süreliğine yetecek kadar erzak edinmek için yola koyulurlar ancak görecekleri karşısında ne yapacaklarını bilemezler.
İzlerken keşke bitecek olmasa dedirten bir yapım.Final Sahnesinde fonda çalan Beethoven-Ode to Joy ile de yeni dünyaya cesurca bir selam yollamayı da ihmal etmemiş.Ode to Joy'un ardından gelen Sovyetler birliği ulusal marşı ise şok etkisi yaratmakta.
Amerikan post-nükleer filmlerine karşın daha bilimsel terimlerden uzak ve heyecan dozu yüksek olan Ultimo deseo aka The People Living own Dark (1976) kesinlikle Euro-Trasho izleyenlerin es geçmemesi gereken bir yapım.
Lord magius/Haribo extreme culture aittir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder